Ik refereerde er in het vorige bericht reeds aan: het inzetten van inboedelbeslag als oneigenlijk drukmiddel. Maar laat ik m nog eens toelichten:
De wet stamt uit 1838. I kid you not, in 179 jaar tijd is er blijkbaar nooit iemand aan toegekomen die aan te passen. We hebben wel in 1874 besloten dat we kinderen niet meer in fabrieken laten werken en zelfs in 1922 dat vrouwen mochten stemmen, maar boedelbeslagregels zijn nog conform begin 19e eeuwse omstandigheden gebleven. En dat is dan ook precies hoe ze je achterlaten. Alles ben je kwijt. Alleen de kleding die je draagt, je bed en een maand eten mag je houden. Dat moet dan niet in een kast, of koelkast staan, want die nemen ze dus wel mee. Picture it. Compleet leeg huis, wat pakken Brinta op de vloer en jijzelf zittend in je spijkerbroek en blouse op je bed. De rest van je huis is kaal. En leeg. Als tumbleweed binnengroeide had het vrij spel.
Maar daar ben je niet zomaar hoor! Welnee, eerst komt er bezoek dat gemachtigd is je woning te betreden, dus als je niet opendoet dan breken ze de tent open. Want met al die liggende gelden kun je vast wel een nieuwe deur kopen. Maar goed, daar wacht je dus shakend van de stress de hele dag op de gerechtsdeurwaarder en zijn gevolg. Bij aankomst inventariseert hij je inboedel en wanneer de heleboel doorgang vindt krijg je grote plakkaten op je ramen en deur met ‘openbare verkoop’ en een advertentie in de plaatselijke krant. Allemaal op jouw kosten uiteraard. Die kosten kunnen oplopen tot ettelijke honderden euro’s. Een gerechtsdeurwaarder mag alleen overgaan tot zo’n zware maatregel die zo heftig op iemands persoonlijke levenssfeer inhakt indien hij inschat dat de kosten plus de schuld uit de opbrengsten betaald kunnen worden. En daar gaat het mis. Buiten het feit dat het een bizarre maatregel is die je anno 2017 echt niet meer op die manier kan uitvoeren. Zeker niet als er kinderen bij betrokken zijn. Hoe denk je dat dat gaat? Hun kleertjes en speelgoed kwijt. Huisdieren die verplicht worden afgevoerd naar een asiel. Desperate ouders die geen geld hebben om wat dan ook opnieuw aan te schaffen, anders hadden ze die schulden wel betaald. Alles aan deze maatregel schreeuwt maar een boodschap: ‘Vuige schuldenaar, je wil niet betalen, dus je krijgt straf!’. Maar eej, die kindertjes hoeven in ieder geval niet meer in een fabriek te werken om de schulden van hun ouders af te lossen, dus: vooruitgang!
Bij elke brief die ik krijg wijs ik de schuldeisers erop dat het geen onwil is in mijn geval, maar onmacht. Ik heb nu reeds 6 jaar een maximaal loonbeslag waardoor ik reeds 6 jaar onder bijstandsniveau leef. Er staat niks meer in mijn huis, al lang niet meer. De dingen die er staan heb ik gekregen. Qua gebruiksgoederen noem ik: koelkast, magnetron en wasmachine. That’s it. Ik heb geen meubels, geen kasten, geen tv, niks niet. In de voorkamer staat een oude bureaustoel van het grofvuil en een tweedehands tafeltje. Oh en nog een paar metalen stellingkasten met wat boeken uit mijn vorige leven. De opbrengst van dat alles gaat de 300 euro niet overstijgen. Dit weet elke gerechtsdeurwaarder die me benadert, want daar stel ik ze van op de hoogte. Keer na keer, jaar na jaar. Want die informatie schijnt steeds opnieuw te verdwijnen.
Tot nu toe hebben alle deurwaarders daarna gewoon niks meer laten horen. Ook geen charmante actie, dreigen en dan niks meer zeggen, maar oke. Ik heb het hier over deurwaarders ingeschakeld door particuliere vastgoedbedrijven. Gehaaide gasten zou je zeggen. Maar nee, ze houden zich uiteindelijk allemaal netjes aan de wet. En weet je wie dat niet doet? Wie dat gewoon nooit doet? De overheid. Aangevuld met de neefjes uit de semi-overheidssector. Kwik, Kwek en Kwak dreigen graag met oneigenlijke drukmiddelen. En laten het ook niet bij dreigen.
Het CAK/Zorginstituut kondigde twee weken geleden dus dat niet toegestane inboedelbeslag aan voor een rekening van net wat meer dan 500 euro. Daarmee verhogen ze mijn schuld immens en brengen me dus opzettelijk in nog veel grotere problemen. Met voorbedachte rade, want ook zij zijn op de hoogte van mijn situatie. Een goede vriend van me kon het niet aanzien dat een schuld zou verdrievoudigen en besloot het geld voor te schieten. Ik kan het pas over drie jaar aan hem terugbetalen, maar dat vond hij niet erg. Hij werkt zelf bij de semi-overheid en trok het zich persoonlijk aan dat er zo met mensen wordt omgegaan. Die rekening is betaald. Maar denk je dat ik vervolgens een brief of mailtje krijg waarin wordt gemeld dat er wordt afgezien van inboedelbeslag en ik dus niet van 8 – 18 uur thuis hoef te blijven zitten? Welnee. Stik er maar in, schuldenaar. Je hoort het gewoon te betalen, dus we hebben alle recht je te intimideren en klem te zetten. Maar daar blijft het dan ook bij.
Ik heb vandaag dit naar GGN gemaild: ‘…het zou wel netjes zijn geweest als er een mailtje was gestuurd na ontvangst van betaling in bovenstaand dossiernummer met de mededeling dat het voorgenomen inboedelbeslag van morgen niet doorgaat. Maar gezien dat sowieso al een inhumane en illegale actie was niet echt een verrassing…’
Totaal zinloos natuurlijk. Maar het lucht enigszins op. Je hoort gewoon niet zo met mensen om te gaan in een geciviliseerde maatschappij. Ik kreeg een geautomatiseerde standaard reply dat ze hun best zouden doen me binnen zeven dagen antwoord te geven.
Zo veelzeggend.
Sam in Schuldenland 